Inmiddels zijn we al weer ruim 2,5 weken onderweg....time flies when you are having fun! Thanks voor alle reacties! Leuk om te lezen!

In het vliegtuig hadden we besloten de drukte van Delhi zo snel mogelijk te ontvluchten door naar de Tibetaanse wijk te gaan. Eenmaal aangekomen was het wonderbaarlijk rustig, het bleek Holi festival te zijn die dag. Iedereen op straat zat onder het gekleurde poeder dat ze allemaal op elkaar gooien om het begin van de lente te vieren. De Tibetaanse wijk was lekker rustig al verdween wel een beetje het gevoel dat we in India waren, maar het was er prima! Na 17 uur slaap hebben we ons de drukte ingewaagt en India is onbeschrijflijk, maar we zullen een poging wagen: het is er onwijs druk, zowel qua mensen, als verkeer, als 'winkeltjes' etc. En alles gaat door elkaar heen. Eén grote chaos en een getoeter om echt gek van te worden. Ze toeteren namelijk continu, om hun plek op de weg af te dwingen. En dan nog de taxi en tuktuk chauffeurs die je overal naar toe willen brengen. De hele tijd moet je je soort van verantwoorden dat je wilt lopen...
En als je dan toch eens besluit om luxe een tuk tuk te nemen, dan vertellen ze je onderweg dat jouw bestemming tegenwoordig gesloten is, maar dat ze nog wel een andere leuke plek weten... Zo wilden we in Delhi naar de spices market. Ze bleven volhouden dat die markt niet meer bestond. We hebben uiteindelijk de gootste moskee (jama mashid) in de buurt uitgekozen als plek van bestemming en zijn vervolgens gaan lopen. En de markt bestond nog wel! Het was er druk en de geuren van de kruiden sloegen onwijs op onze kelen. Maar ook alle Indiërs waren erg aan het hoesten, zo scherp waren de geuren. Best een comisch effect. Verder nog een groot zandstenen fort bekeken en tombes van Hamuyan en Safardang als voorproefje op onze volgende bestemming Agra.

We moesten de bus hebben naar Agra maar we werden op het verkeerde bussation gedropt. Vervolgens na wat geharrewar met taxichauffeurs over of er wel of niet een gewone bus naar Agra ging, toch nog op het goede station uitgekomen. Met een gare bus die in Nederland zelfs op een schroothoop niet te vinden is, hebben we uiteindelijk toch na een uurtje of 6 Agra bereikt. Snel een guesthouse gezocht om heerlijk te douchen. Deze had uitzicht op de Taj Mahal, op de 'dakgeiten' van de buren en zelfs een uitgebreide roomservice: wiet was ook verkrijgbaar werd er gemompeld. En een ventilator; zoals bij wel meer kamers kon die alleen uit of in 'helikopter mode'. We hebben nog net niet gedroomd dat we al in Viëtnam zaten maar dat was alleen omdat wanneer de stroom uitviel (en dat is zeer regelmatig) de ventilator overstemd werd oor de generator die bij ons op het dak stond. Volgende dag maar weer eens een fort gedaan en een nieuwe carriere ondekt: fotomodel ;-) We werden hier echt om de haverklap gevraagd of we samen met iemand op de foto gezet mochten worden of we werden gewoon 'stiekem' op de foto gezet. Vervolgens zijn we weer op tombe jacht gegaan. Via de treinbrug de rivier over, en terwijl we daar lopen zien we direct onder ons een mes naar beneden gaan en werd een kalfskop gescheiden van een nog spartelend lijf... Een rituele slachting waarna de kop werd geofferd? Het leek er wel op, maar het wat in ieder geval bijzonder.

Daarna via de buffel graasplaats midden op de rivier en de plaatselijke wasfabriek de overkant bereikt. Aan de overkant van de rivier leek het een stuk rustiger en minder toeristisch; we werden weer nagekeken alsof ze nog nooit een blank mens hadden gezien. Alle kinderen roepen hello naar je en als je 'namaste' terug zegt beginnen ze te giegelen. Blijkbaar is onze uitspraak nog niet geweldig...

Om de Taj Mahal met de mooie gloed van de opkomende zon te zien, moesten we stijlvroeg uit bed (hoezo vakantie...). Helaas bleken meer mensen dit bedacht te hebben, want er stond een inmens lange rij voor de ticket office, en een nog langere rij voor de nog gesloten deuren van het terrein. Zoals jullie begrijpen hebben we de Taj niet gezien met de opkomende zon, maar hij was nog steeds indrukwekkend groot en mooi!
Vanuit Agra hebben we een dagtripje naar Fataphur Sikri gemaakt waar ruines van zand paleizen stonden. Afgezien van de verkopers, kinderen die op de foto willen en gidsen die je willen rondleiden was het er heerlijk rustig.

Vanuit Agra zijn we per bus naar Khajuraho vertrokken. Dat was niet zo'n slim besluit aangezien de bus er 13 uur over zou gaan doen, het zou máár 10 uur zijn. En de wegen zijn nou niet bepaald van een kwaliteit die we in Nederland gewend zijn. Totaal gebroken en door elkaar geschud kwamen we aan, maar ach dat hoort er bij. Helaas was Khajuraho niet zo'n rustig plaatjes als waar we op hadden gehoopt. Het was er klein, maar met veel mensen die allemaal willen dat je in hun shop komt kijken, hun taxi neemt en allemaal kinderen die met je willen praten om zogenaamd Engels te leren.
Khajuraho staat bekend om zijn tempels, en deze zijn inderdaad erg mooi. Ze bestaan van onder tot boven uit ongelooflijk gedetailleerd beeldhouwerk waar naast goden het terugkomende thema vrouwen en kamasutra is. Onvoorstelbaar hoeveel werk en hoe moeilijk dat geweest moet zijn om te maken.

Vlak bij waren nog watervallen waar we naar toe gefietst zijn (al kon dat niet volgens de lokale bevolking, 20 km was toch veel te ver... ) Nog wat naief hadden we inmiddels al 2 dagen een jochie op sleeptouw. Hij was wel aardig en wilde perse mee en om hem een plezier te doen hebben we hem maar mee laten fietsen naar de waterval. Onderweg hadden we soms grappige gesprekken. Hij had het over het strand en vertelde dat mensen dan heel raar gekleed gaan: only two clothes... (bikini) Hij begreep daar niets van! Toen we zeiden dat Elske op het strand ook een bikini droeg, kreeg ie zowat een hartverzakking. Zo grappig! Eenmaal bij de waterval aangekomen, bleek deze helemaal droog te staan. Indian Summer is echt warm en droog... Toch was het er erg mooi en het was lekker om een stukje te fietsen (vonden wij tenminste). Aan het einde van de dag kwam hij om geld vragen omdat hij hard had gewerkt en ook 40 km had gefietst... Wij dachten hem een plezier te doen hadden, nog cola voor hem gekocht etc, maar ja het blijft hier af en toe moeilijk mensen inschatten.

Next stop Varanasi...